¡¡¡ CHEGAMOS AO COLEXIO DE MEAÑO !!!

O colexio de Meaño é un fogar, ten olor a camaraderia, aos colexios dos avós ainda que informatizado, onde todos se coñecen polo seu nome, coñecen á súa familia e ata os problemas que cada un arrastra.Unha cociña acolledora, onde fan sobremesas e receitas "Para falar galego"
O galego é a lingua que lles une, non se podería falar doutro xeito, todos saben neste pequeno municipio quen é o alcalde, o cura e quen lles pode poñer unha inxección un domingo, e os que son os mestres que os reciben todos os días non só para ensinar senón para vivir en compañía, aprendendo na vida, na tolerancia e o respeto, quizais sexa por iso que sorrí Nerea, a pesar de estar nunha cadeira de rodas, pode correr, a ninguén lle sorprende que haxa que axudala,¡ dous suman máis que un!, porque aínda que non poida ler, pode soñar ao escoitar un conto ou dicir que non lle gusta coa cabeza," un soño na bandexa" recibiu o regalo de ser leido por estes cativos, por un grupo de profesores exemplar, capaz de facer do colexio un punto de encontro para medrar.